Сəлеметсіз бе, сіздерге ойымнан шықпай жүрген нəрсеммен жазып жеңілденіп алмасам... Ойыммен бөлісетін құрбым да жоқ.
Өзім тұрмысқа шықпағанмын. Жасым 25-те. Соңғы кездері отбасын құру жайында ойлана беремін. Жан-жағымдағы өзім қатарлы отбасын құрған жұптарды көріп, бір жағынан қуансам, бір жағынан "Неге оларға берілген бақыт маған да берілмейді? Менің де күйеуім, балаларым, күйеуімнің тумалары болса ғой?! Арқа сүйейтін ер адамы бар еткен бақытты еді" деген ой келіп, мұңайып қаламын. Əйтеуір, өзімді алдауға тырысамын. Əрине, ұсыныс білдірген жігіттер болды, бірақ кезінде өзімнен болды, қарамадым. Олар үйленіп кеткен. Оларға ренжімеймін. Сүймегені шығар, əйтпесе, қыздың жоқ деген жауабына қарамай, ер адамдық қасиетімен (мужественность) бəрібір өзіне қаратар еді ғой деп ойлаймын. Осы уақытқа дейін ұл баласы мен қыз баласының арақатынасы (психология мужчин и женщин) туралы кітаптар оқыдым. Білмеймін, өзім түрім келісті қызбын. Бірақ неге жұбымды кездестіре алмағанымды түсіне алмадым.
Шымкент Ордабасы ауданы
Воени частта жұмыс жасаймын..
Үиленбеген, бойдақ
Тұрмыста болмаған, Отбасын құруға дайын қыз болса үиленемін
Руым Қоңрат Құлшығаш
Темекі шекпеимін, Арақ ішпеимін
Алматыда пәтер жалдап бірге тұратын жалғыз басты əйел іздеймін . Жарым 60 та,170,70. Аса қулар мен өтірік сөйлейтіндер маған керек емес. Түсінігі мол, оймақ ауыз, күлім көз ,жарым жарым шіркін-ай деймін.